Wygnietliśmy się w aucie, ale sprawnie dotarliśmy do Rabki-Zdroju. Plan na dzisiaj był prosty - Turbacz (1310 m n.p.m.). Jak dwa tury zaczęliśmy od mozolnego kręcenia pod górkę. Informacja, że od szczytu dzieli nas jedyne 17 km, trochę nas podłamała. Po drodze minęli nas chyba wszyscy piechurzy i rowerzyści. Nic dziwnego - nikt nie miał tak załadowanych sakw jak my. Po 6 godzinach wjechaliśmy na szczyt, a w zasadzie wtoczyliśmy rowery. Stromizny były tak duże, że we dwie osoby pchaliśmy jeden rower. Czerwony szlak nie nadaje się na rower z sakwami. Wczoraj lało tu cały dzień i woda wciąż płynęła pod butami. Wyrypa jak ta lala. Skomentowaliśmy to, że normalni ludzie wychodzą na szczyt, nienormalni wjeżdżają z sakwami, a sprytni zjeżdżają w dół. Na szczycie świeciło słoneczko, ale widoczność była ograniczona. Zjedliśmy jeden słoik i zjechaliśmy do Lubomierza. Zabrzmi to banalnie, ale rozbiliśmy tu namiot w młodym lesie, umyliśmy się wodą z butelki i jesteśmy szczęśliwymi ludźmi. Nawet kanapka z pasztetem smakowała wybornie. Dobranoc
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz